Փետրվարի 24-ին Բեռլինի կենտրոնում՝ Բրանդենբուրգի դարպասների դիմաց, տեղի ունեցավ Սումգայիթում և ադրբեջանական այլ բնակավայրերում ադրբեջանական իշխանությունների կողմից կազմակերպված հայկական ջարդերի անմեղ զոհերի հիշատակին նվիրված ցույց:

Սա Հայաստան է և վերջ:

Ես Բրյուսելում կամ Ստրասբուրգում գլխի չընկա, թե ՀՀ իշխանություններն ինչ են անում Հայաստանի Հանրապետություն կոչվող պետական միավորման հետ: Բայց Թուրքիայում գլխի ընկա: Չորս օր ես զբոսնում էի Արեւմտյան Հայաստանի տարածքով եւ իմ ուղղությամբ զգում Թուրքիա կոչվող պետության քմծիծաղը: Նրանք այնտեղ պետություն են ստեղծել: Նրանց չի մտահոգում, որ Մասիսն իրենց կողմից առանձնապես բիբլիական չէ, նրանց հետաքրքիր է Մասիսի տակ ծվարած Բայազետը, որը արդյունաբերական եւ գյուղատնտեսական չափավոր հզորության քաղաք է: Աշխարհի ...

Օգոստոսի 22-ին ՀՀ սփյուռքի նախարարությունում կայացավ հավաք-խորհրդակցություն, որին մասնակցում էին Հայաստանում գտնվող 100-ից ավելի սիրիահայեր և սիրիահայերի հիմնախնդիրներով զբաղվող ՀՀ գերատեսչությունների ներկայացուցիչներ:

Սիրիական ճգնաժամի ներկա տարողությունը կեդրոնացել է Հալեպ քաղաքի վրա: Հալեպի մարտերը, ըստ երեւույթին, իրենց ճակատագրականությամբ վճռորոշ դեր են ունենալու ոչ թե վարչակարգի պահպանման կամ տապալման առումով, այլ ամբողջ շրջանի հետագա գործընթացները արգելակելու կամ աշխուժացնելու ուղղությամբ: Խոսքը Միջին Արեւելքի Ստալինկրատին վերածված հայաշատ քաղաքի մասին է, որ իբրեւ ռազմական գործողությունների ընտրված վայր վերջերս միայն հայտնվեցավ բախումների կիզակետին : Ճակատագրորոշ մարտերի ժամանակը՝ Հալեպի ուղղությամբ սաստկացված ...

Ադանայում հայերի ջարդերի համար թուրքերին դատապարտող Եգիպտոսի գլխավոր իսլամական հոգևորականի արձակած 1909 թվականի ֆեթվայի մասին անցյալ շաբաթվա սյունակը լայն ուշադրության է արժանացել: Հոդվածը տեղադրվել է բազմաթիվ երկրների կայքերում, այդ թվում՝ Պակիստանի, Հնդկաստանի, Իսրայելի, Ֆրանսիայի, Ռուսաստանի, Լիբանանի, Հայաստանի և Միացյալ Նահանգների:

Օգոստոսի 9-ին Լոս Անջելեսում ստեղծվել է Հայոց Ցեղասպանության 100-ամյակի հանձնախումբ, որը պետք է համակարգի և ղեկավարի ԱՄՆ արևմտյան ափում կազմակերպվելիք հիշատակի միջոցառումները` 2015թ. ապրիլի 24-ին ընդառաջ:

Վերջերս անսպասելիորեն աչքովս ընկավ մի չափազանց կարևոր իսլամական փաստաթուղթ, որը խստորեն դատապարտում է թուրքերին` կրոնի քողի տակ հայ քրիստոնյաներին սպանելու համար:

Հայաստան-Ռուսաստան միջնախագահական ձեւաչափով Մոսկվայում տեղի ունեցած հանդիպման պաշտոնական լրատվությունը արտակարգ որեւէ կետ չէր պարփակում: Այդ լրատվության մեկնաբանությունը շատ պարզ է ու միանշանակ: Ռազմավարական հատուկ գործընկերների միջեւ կայացած հերթական հանդիպումի սահմաններից դուրս չեկող երեւույթ է այն, որ ամփոփվում է հետեւյալ ձեւով.

2015 թվականին Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի մոտեցումը մի շարք հիմնարար հարցերի տեղիք է տալիս, մասնավորապես Թուրքիայից հայկական տարածքային պահանջների վերաբերյալ: Առաջիկա շաբաթների և ամիսների ընթացքում, այս սյունակում կանդրադառնանք այդ հարցերին՝ ներկայացնելով նման պահանջների հիմնավորումը և պատասխանելով հաճախակի հնչող հարցերին:

Ներսիրիական պատերազմի առնչությամբ թուրքական շարժումների տեսանելի բաժինները ամփոփվում են հիմնական մի քանի ուղղության վրայ:

Թուրքիայի նախարարների խորհուրդն այժմ վերջնականացնում է մայիս ամսին խորհրդարանի կողմից ընդունված օրենքը, որն արգելում է վեց երկրների՝ Հայաստանի, Կուբայի, Նիգերիայի, Հյուսիսային Կորեայի, Սիրիայի և Յեմենի, քաղաքացիներին ձեռք բերել անշարժ գույք Թուրքիայում, նշում է «Սաբահ» թերթը: Ոչ մի բացատրություն չկա, թե ինչու են այս երկրները «սև ցանկի» մեջ հայտնվել:

Տասնամյակներ շարունակ թուրք կեղծ պատմաբաններն ու պրոպագանդիստները արտառոց պնդումներ են անում, որ թուրքերը նախահայերն են աշխարհի տարբեր էթնիկ խմբերի, ներառյալ՝ ամերիկահնդկացիների, սև ամերիկացիների և որ ամենատարօրինակն է՝ մելունջենցիների՝ Ապալաչյան լեռներում բնակվող թխամաշկ բնակիչների։

Իրաքի կողմից Թուրքիայի դիմաց օդային տարածք փակելու որոշումը կապվում է տարբեր հանգամանքների հետ: Բայց երբ հաղորդվում է, որ Արբիլ-Իսթանբուլ կամ Արպիլ-Անթալիա թռիչքներն են, որոնք առկախված են, հստակորեն խնդիրը կապվում է ուղղակի քրտական գործոնին:

Իմ նախկին հոդվածներից մեկում նշել էի, որ Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարար Ահմեդ Դավութօղլուն փափաք է հայտնել հանդիպել «Սփյուռքի ղեկավարների» հետ՝ քննարկելու համար Ցեղասպանության հետ կապված հայկական պահանջները։